Ruim 80 procent van de Nederlanders denkt dat het regeringsbeleid de economische crisis alleen maar erger maakt, lees ik net. Zojuist in de auto op radio 1 klagende mensen. Ik wil iets delen.
Ik moet altijd denken aan mijn buurvrouw René die ik een aantal jaar geleden in de VS had. Ik woonde twee-en-half jaar naast haar en zij vertelde me over hoe haar leven was verlopen. In elkaar geslagen door haar ex, HAD zij in Amerika geen keuze. Behalve dag en nacht te gaan werken en zo voor haar twee dochtertjes te zorgen. Maar ze deed het en beide meiden hebben inmiddels een universitaire opleiding afgerond.
In Nederland heb ik bijstandsmoeders gecoacht naar werk. Soms verliep dat goed, maar vaak was het heel moeilijk om de onderliggende belemmeringen weg te coachen. Erg confronterend vond ik dat. Het zat zo verankerd in hun oorspronkelijke context; deze vrouwen dachten te willen werken, maar diep van binnen was een andere keuze gemaakt.
Op de radio werd zojuist gepleit om ‘de vaste baan’ terug te krijgen, dat zou de mensen weer aan het kopen zetten. Ik gun deze mensen een hele frisse blik. WANT. De wereld van vadertje Drees krijgen we niet meer terug. Onze wereld is onherstelbaar veranderd. Alles wat je vandaag de dag krijgt, daar zal je zelf ook in moeten investeren. Het wordt je niet meer in je schoot geworpen. Dat gaat gewoonweg niet, want dan kan Nederland de concurrentiestrijd, oftewel de toekomst van onze kids helemaal vergeten.
We hebben het goed hier in Nederland. Er wordt goed voor ons gezorgd, wij zorgen goed voor anderen, we hebben een prachtig vangnet voor degenen die het echt nodig hebben, we hebben een prachtig wegennet, we hebben goede zorg. We hebben alles! En meer.
Onder een brug leven in Nederland vrijwel alleen die mensen die er zelf voor kiezen! En klagen… dat is wat mij betreft zo’n zelfde keuze. Doe het niet, alles waar je veel aandacht aan schenkt wordt groter. Het is dus veel fijner met de mogelijkheden bezig te zijn, dan met de dingen die niet deugen.
P.S. Eigenlijk weten we het ergens wel: het ware geluk zit ‘m niet in financiële rijkdom. Rijkdom zit hem er in dat wij, ook al staat het water ons aan de lippen -of misschien juist wel dan-, nog steeds KUNNEN kiezen voor hoe die toekomst er uit moet zien. Je kunt gewoon kiezen voor je persoonlijke geluk. Als je kiest voor die toekomst die past bij wie je diep van binnen bent. Als je dat doet, dan maakt het geen bal uit of die toekomst nu veel of weinig geld oplevert. Moet je in een derde wereld land voor komen.
Ik moet altijd denken aan mijn buurvrouw René die ik een aantal jaar geleden in de VS had. Ik woonde twee-en-half jaar naast haar en zij vertelde me over hoe haar leven was verlopen. In elkaar geslagen door haar ex, HAD zij in Amerika geen keuze. Behalve dag en nacht te gaan werken en zo voor haar twee dochtertjes te zorgen. Maar ze deed het en beide meiden hebben inmiddels een universitaire opleiding afgerond.
In Nederland heb ik bijstandsmoeders gecoacht naar werk. Soms verliep dat goed, maar vaak was het heel moeilijk om de onderliggende belemmeringen weg te coachen. Erg confronterend vond ik dat. Het zat zo verankerd in hun oorspronkelijke context; deze vrouwen dachten te willen werken, maar diep van binnen was een andere keuze gemaakt.
Op de radio werd zojuist gepleit om ‘de vaste baan’ terug te krijgen, dat zou de mensen weer aan het kopen zetten. Ik gun deze mensen een hele frisse blik. WANT. De wereld van vadertje Drees krijgen we niet meer terug. Onze wereld is onherstelbaar veranderd. Alles wat je vandaag de dag krijgt, daar zal je zelf ook in moeten investeren. Het wordt je niet meer in je schoot geworpen. Dat gaat gewoonweg niet, want dan kan Nederland de concurrentiestrijd, oftewel de toekomst van onze kids helemaal vergeten.
We hebben het goed hier in Nederland. Er wordt goed voor ons gezorgd, wij zorgen goed voor anderen, we hebben een prachtig vangnet voor degenen die het echt nodig hebben, we hebben een prachtig wegennet, we hebben goede zorg. We hebben alles! En meer.
Onder een brug leven in Nederland vrijwel alleen die mensen die er zelf voor kiezen! En klagen… dat is wat mij betreft zo’n zelfde keuze. Doe het niet, alles waar je veel aandacht aan schenkt wordt groter. Het is dus veel fijner met de mogelijkheden bezig te zijn, dan met de dingen die niet deugen.
P.S. Eigenlijk weten we het ergens wel: het ware geluk zit ‘m niet in financiële rijkdom. Rijkdom zit hem er in dat wij, ook al staat het water ons aan de lippen -of misschien juist wel dan-, nog steeds KUNNEN kiezen voor hoe die toekomst er uit moet zien. Je kunt gewoon kiezen voor je persoonlijke geluk. Als je kiest voor die toekomst die past bij wie je diep van binnen bent. Als je dat doet, dan maakt het geen bal uit of die toekomst nu veel of weinig geld oplevert. Moet je in een derde wereld land voor komen.
RSS Feed