Burn-Out! Bijna dood en/of een groot geschenk?
Ik stond op een berg in de verzengende hitte en was ZO klaar met alles en iedereen. Compleet van slag. Mijn hoofd kon niet meer denken. Ik heb mijn overige vakantie-afspraken afgebeld en heb de hele weg, van de mooie Franse Mercantour terug naar huis, aan een stuk gehuild. Gebroken. Hoewel ik het niemand gun was deze ervaring uiteindelijk een groot geschenk. Life-changing. Ik realiseerde me vrij vlot dat mijn werkgever me niet zou vragen om minder betrokken te zijn en minder uren te maken. Ik moest bewust voor mezelf kiezen. Pas dan kon ik de oude situatie doorbreken.
Ik ging op zoek. Maakte ruimte om te kijken naar dingen die me dwars zaten en besprak die met een psycholoog. Ik maakte tijd om stil uit het raam te staren, om uren te dwalen door het bos, werd me bewuster van de taal van mijn lichaam en ging mediteren met en zonder matje. Ik zocht uit waar ik blij van werd. Hoe dichter ik bij mezelf kwam, hoe meer leuke dingen ik over mijzelf ontdekte. En hoe leuker ook de wereld werd, want ik ging hem weer zien en, vooral ook, voelen.
Gelukkig is een burn-out niet perse nodig om keuzes te maken die werkelijk bij je passen. Wat daarvoor meestal WEL nodig is, is stil worden. En om vandaag de dag echt tot stilstand te komen is wel wat nodig. Ik heb het geluk dat ik veel voel. Ik raak direct van slag als ik helemaal meega in deze busy, busy, busy, voorgeprogrammeerde maatschappij. Als ik niet zorg dat ik regelmatig de weg terug zoek naar mijn eigen ik, naar mijn bronnen van kracht, dan word ik gillend gek! Ik denk eerlijk gezegd dat ik geen uitzondering ben, getuige de meest recente cijfers over depressie en burn-out.
Ik heb mijn baan als projectmanager binnen het bedrijfsleven destijds achter mij gelaten. En na nog wat omzwervingen, ook het leven wat niet bij mij paste. Ik ben nu zelfstandig en adviseer en coach op het gebied van Geluk in je werk en leven, Rust- en Loslaat-strategieën. Mindfulness past daar prima in. Door aandacht te richten en te trainen word je meer bewust van het lichaam en neem je gedachten niet direct serieus. Met tools en technieken die je helpen bij stress, ontwikkel je meer focus op wat er werkelijk toe doet, meer acceptatie, betere communicatie. Meer plezier, thuis en op het werk.
Waar ik eerder niet altijd begrepen werd, ontmoet ik de laatste tijd meer gelijkgestemden. Logisch, want eigenlijk willen we allemaal hetzelfde; ons gelukkig en geliefd voelen. En dat het anders mag wordt steeds duidelijker; 1 op de 8 medewerkers raakt burn-out. 1 op de 3 huwelijken strandt.
Wat leren wij onze kinderen impliciet wanneer we niet ophouden met ons vluchtige gedrag? Zij zijn onze toekomst….En zullen hoe dan ook ons gedrag normaal vinden, dan wel kopiëren. Mijn oudste zoon zit in het eerste jaar van het voortgezet onderwijs en krijgt op school yoga. Dat is nieuw, dat is anders. I guess now we’re talking…