| Wat het zo mooi maakt is dat je op reis bent met je intiemste zelf. Er komen glasheldere inzichten vanuit het ‘niets’. Je voelt het in je lichaam. Er schijnt een licht op de oorsprong van niet helpende overtuigingen. Soms een film, soms een helder weten dat door toevallige situaties ontstaat. Zo blijf je stil en van buiten onbewogen, maar van binnen gebeurt er veel. Dit gaat dag en nacht door, slapen is meestal onrustig, al wordt de nieuwsgierige geest ook nu ‘beloond’. Maar fijn, nee.
Waarom dan toch?.. Iedereen heeft zo zijn eigen reden. Vaak op zoek naar antwoorden; moet ik die andere baan nemen, een ander huis, moet ik bij deze partner blijven? Men is in de rouw of loopt tegen grenzen.
Door de lege ruimte niet, zoals we zijn geconditioneerd, vol te proppen met activiteiten, al dan niet zinvolle, door bewust en aandachtig te kijken naar dat wat er is, wat je tegenkomt, dat wat je opmerkt, prettig, neutraal of onprettig, bij alles wat je doet, steeds opnieuw je opmerkzaamheid te oefenen, wanneer je dat blijft doen, dan ontstaat iets anders.
Dan komt er ruimte voor een staat van zijn, een vertrouwen dat antwoorden ergens al wachten, een weten, iets dat je wellicht dacht kwijt te zijn, maar wat er altijd nog is; een hernieuwde verbindingmet jezelf en met de wereld. |