De afgelopen weken
In de afgelopen weken hoorde ik mezelf regelmatig vertellen hoe leuk onze vakantie was. En dat was ie. Engeland en Ierland en we boften met blauwe luchten en een zonnetje hier en daar. Steile kliffen, de grillige kust, stenen muurtjes tussen de groene weien, de eindeloze meren. En pubs natuurlijk, het bier, wat een volk ook, vriendelijk en relaxt.. Ik heb er van genoten. Zoals van die ene shabby man met z’n racefiets, die zonder morren af stapte en wachtte tot wij met vijven door de Dublinse wegversmalling waren en die toen ik hem als hekkensluiter bedankte, riep: “Of cóurse, love..” Nou Ierland, mij heb je! En dat rijden links op de weg voelde maar heel even als een spook.
Toch hoor je ieder jaar opnieuw dat vakanties vreselijk zijn, dat vriendschappen en relaties een deuk oplopen tijdens de vakantietijd of er door stranden. Een martelgang was vakantie voor mij meestal niet, maar vaak wilde ik direct na de vakantie nog een vakantie.
Mindful zijn is het moeilijkst in contact met anderen. Zeker voor gevoelige mensen en mensen die in gezelschap gericht zijn op de ander. Die aardig en leuk gevonden willen worden. Het zit in de genen en het is een kracht; meer harmonie in de wereld door mij en mijn compagnons. Maar, op vakantie is er veel minder me-time dan anders, minder momenten om je balans te hervinden en voor je het weet zit je volledig in de aanpas modus, doe je eigenlijk nauwelijks wat je zelf leuk vindt, et voila, heb je een rotvakantie.
De reden dat twee weken met twee gezinnen op trektocht dit jaar wel leuk was, heeft te maken met mijn meditatiekussen en yogamat. Zij mochten deze vakantie mee. Zij maakten mij naast mijn hotelkamer bed iedere avond bewust van het voornemen om de volgende dag te starten met meditatie. Zoals ik het thuis ook doe, 5 van de 7 dagen in de week. Maar gek genoeg dacht ik in het verleden dat ik mijn vakantie helemaal vrij moest zijn van moetjes. Ook van de wekker en het ‘moeten mediteren’.
Na 52 jaar en de nodige zelfreflectie ben ik me bewust van het feit dat iedere dag mediteren betekent dat ik goed voor mezelf zorg. En dat ik dat dus vooral wil, niet moet. Na in de ochtend een half uur in kleermakerszit, zit ik de rest van de dag meer in m’n lichaam, meer aanwezig in het moment, ben ik me bewuster, onder andere van dat verlangen om het steeds goed te doen voor anderen. En als er dan iemand boos wordt omdat de dingen anders lopen dan gepland, we rijden zomaar de afslag voorbij, een file in, iemand moet toch nog even plassen, dan ‘ben’ ik niet mijn emoties, maar ‘heb’ ik ze alleen maar en kan ik met een simpele ademoefening verder. Mijn automatische systeem gaat niet vechten of vluchten, maar kan gewoon door met genieten van de vakantie. Mijn hormonale en zenuwstelstel zijn blij, want mijn parachute is klaar, mócht ik moeten springen..
Dus yogamat en meditatiekussen als eersten inpakken, het was een goed plan. Ik geloof niet dat het ooit nog anders gaat zijn.
Wil jij ook leren mediteren, of wil je het mediteren nieuw leven inblazen? Misschien heb je meer behoefte aan een verdieping en ondersteuning vanuit de positieve psychologie. Voor deze behoeften kun je bij mij terecht voor coaching of een training. Kijk op mijn landingspagina voor de actuele agenda van mijn trainingen en mail me: info@talent-en-vitaliteitcoach.nl